Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2009

Η τέχνη του να είσαι Κυπραίος

Αντί να πάρει τα σκουπίδια του, να τα βάλει σε ένα σακούλι και να τα πετάξει σ’ένα σκουπιδοτενεκέ που δόξα τω Θεώ υπάρχουν αρκετοί, σκάβει πρόχειρα εκεί στην άμμο και τα θάβει. Έξοχα. Θα τα βρει ο επόμενος και ίσως τα μαζέψει. Ίσως όμως να βάλει και τα δικά του εκεί…. Σ’αυτό τον τομέα ακόμα αργούμε… Σιγά-σιγά….. Υπάρχει όμως πρόοδος. Σημαντική….

Τέλος πάντων…. Αλλαγή θέματος τώρα….

Άκουσα προχτές κάτι φωνές από το γείτονα μου και τρόμαξα….Νόμισα ότι του έσφαξαν την πεθερά… Βρήκε ένα γδάρσιμο πάνω στο μερσεντέ του….. Και δεν ήξερε και πότε θα του το έγδαραν…. Δύο μήνες είχε να το βγάλει από το γκαράζ…Αμάν…. Ούτε τον ίδιο αν έγδερναν δεν θα αντιδρούσε έτσι…. Και σκέφτηκα ότι αυτό συμβαίνει… Οι περισσότεροι δεν αντιδρούμε όταν γδαρτεί το ψυγείο μας, ή το πλυντήριο μας. Αν όμως βρούμε γδάρσιμο πάνω στο αυτοκίνητο….

Ειδικά αν το αυτοκίνητο είναι το απότοκο του κόμπλεξ μας…. Ήθελε να καλέσει αστυνομία, CIA, FBI……Του το πέρασα με λίγο κερί και ησύχασε το κεφάλι μου…. Αφού δεν ήξερε τι να κάνει… Και ο γείτονας έμεινε με ένα χαμόγελο δύο μέτρα… Κι εμένα ησύχασε το κεφαλάκι μου από τις φωνές του…..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου